“Mijn vrijheid is m’n rijkdom, niemand zegt me wat te doen”
Op zijn knieën is Johan Hessing in een hoekje van zijn winkel bezig zijden bloemen te ordenen. De dahlia’s, siertakken en andere bloemen bindt hij zorgvuldig soort bij soort bij elkaar. “Een klant wil graag een groot boeket voor op een kookeiland in de keuken, daar heb ik wat bloemen voor uitgezocht”, legt hij uit. Dat het om kunstbloemen gaat, hindert hem niet. “Het is geen levend materiaal, maar ik maak wel iets moois. Bovendien moet ik ook aan mijn portemonnee denken.”
Want geld telt, weet Johan. Sinds hij in 2007 de bloemenzaak in winkelcentrum Seinhorst heeft overgenomen, is het hem niet altijd voor de wind gegaan. Tijdens de coronapandemie was de bloemenhandel bloeiend, bijna schaamtevol zegt hij eerlijk, maar in de jaren daarvoor was het financieel kantje boord. “Dan liggen je zorgen ineens midden in de woonkamer. Privé heeft het me veel gekost, maar ik sta nog overeind. ‘Kies pas voor faillissement als je er alles aan gedaan hebt om het te voorkomen’, raadde destijds een collega-ondernemer mij aan, ‘anders blijft het knagen.’ Hij sprak uit ervaring en ik denk dat hij gelijk heeft.”
Nog steeds moet hij de eindjes aan elkaar knopen, want nu is het de energiecrisis die de bloemist parten speelt. “Mijn vrijheid is mijn rijkdom. Niemand vertelt mij wat ik moet doen, maar die tijd wordt duur betaald”, stelt Johan die zich desondanks niet kan voorstellen in loondienst te werken.
Hij loopt naar de muur aan de andere kant van de winkel waar twee uitvergrote zwart-witfoto’s hangen. “Dat is mijn opa met een bloemenkar en op die andere foto zie je mijn vader in de bloemen. We waren met drie jongens en één meisje thuis en zijn met het ondernemerschap opgegroeid. Ik was 17 toen ik bij mijn vader in de winkel begon. In de avond heb ik mijn ondernemersdiploma gehaald en de opleiding bloemsierkunst gevolgd.”
Johan werkte eerder in de winkel van zijn vader in Maarssenbroek. De zaak in Seinhorst had zijn oudste broer op het oog met het idee hier Limburgse vlaaien te verkopen toen hij onverwacht overleed. Johan: “In een emotioneel moment heeft mijn vader de winkel alsnog gekocht. In 2013 was het door de economische crisis niet meer te doen om twee winkels in de lucht gehouden en heb ik gekozen voor Hilversum.”
Hij is lid geworden van BVHilversum om de relaties met andere ondernemers warm te houden, ook omdat hij zelf in Utrecht woont. “Soms is het handig om advies in te winnen bij anderen. Het voorkomt dat je het wiel opnieuw uitvindt.”
De bloemenwinkel is niet meer de oorspronkelijke 200m2 groot. Johan heeft geprobeerd er een ijscozaak in te vestigen, maar moest dit project na twee slechte zomers opgeven. Nu is de ruimte in tweeën gesplitst en heeft hij de SNS-bank als buur. Veel kostenefficiënter volgens de eigenaar van Hessing Flowers & More. “Ik houd 120m2 over en dat is voor mij genoeg.”
Ondernemen in het Hilversumse winkelcentrum bevalt Johan prima. De bloemenafdelingen van de twee supermarkten tegenover zitten zijn handel niet in de weg. “De bos tulpen die ik verkoop is onvergelijkbaar met de bosjes van de overkant en veel klanten begrijpen dat ook wel. Verder probeer ik de mensen ervan te overtuigen dat kwaliteit boven kwantiteit gaat. Dan willen ze een enorme boeket. “Waarom, wil je er een deur mee inslaan?”, grap ik dan. “Als ik dan laat zien dat een kleinere bos met een aantal zorgvuldig bij elkaar gekozen stelen evenveel of meer effect heeft, gaan ze vaak alsnog overstag.”
